Erfolgsfaktoren Virtueller Unternehmen: Eine theoretische und empirische Untersuchung

صفت \"مجازی\" یک اصطلاح پرکاربرد و رنگارنگ است: به معنای فنی فناوری اطلاعات است، نه واقعی و گاهی اوقات فقط مدرن است و باعث می شود به اینترنت و محصولات دیجیتال فکر کنید. اصطلاح "شرکت مجازی" نیز مرسوم است. اما چه چیزی این نوع شرکت را متمایز می کند و موفقیت آن به چه چیزی بستگی دارد؟

بر اساس تجزیه و تحلیل تعاریف موجود، گرگور تجادن پروفایلی برای شرکت های مجازی ایجاد می کند. او عوامل بالقوه موفقیت را از مدل های نظری و اشکال مرتبط همکاری توسعه می دهد و آنها را در یک مطالعه تجربی بر اساس یازده مطالعه موردی و یک پرسشنامه منعکس می کند. سپس انواع موفق شرکت‌های مجازی را ارائه می‌کند و توصیه‌های طراحی برای ساختار و مدیریت آنها استخراج می‌کند.

Das Adjektiv "virtuell" ist ein häufig gebrauchter, schillernder Begriff: Es impliziert IT-technisch, nicht real und zuweilen auch nur modern und lässt an Internet und digitale Produkte denken. Auch der Terminus "Virtuelles Unternehmen" ist en vogue. Doch was zeichnet diese Unternehmensart aus und wovon hängt ihr Erfolg ab?

Auf der Basis der Analyse bestehender Definitionen erarbeitet Gregor Tjaden ein Profil für Virtuelle Unternehmen. Er entwickelt potenzielle Erfolgsfaktoren aus theoretischen Modellen und verwandten Kooperationsformen und reflektiert sie in einer empirischen Untersuchung, die auf elf Fallstudien und einer Fragebogenerhebung beruht. Anschließend stellt er erfolgreiche Typen Virtueller Unternehmen dar und leitet Gestaltungsempfehlungen zu ihrem Aufbau und Management ab.