Fonds-Lebensversicherungs-Kombinationen: Mindestrendite und Restrisiko

حداقل از زمان معرفی مستمری Riester، بیمه عمر وابسته به واحد به بخشی جدایی ناپذیر از طیف محصولات سرمایه گذاری تبدیل شده است. اما واقعاً این سیستم ها چقدر سودآور هستند؟ و آیا آنها برای تضمین بازنشستگی شخصی مناسب هستند؟

فرانک مولر ترکیب های مختلفی از سرمایه گذاری های صندوق و بیمه عمر را با هم مقایسه می کند. هدف تضمین بالاترین حداقل بازده ممکن برای سرمایه گذار است. از یک سو، ریسک باقیمانده باید محدود شود، از سوی دیگر، بازده مورد نظر نیز باید در صورت مرگ زودرس تضمین شود. نویسنده با استفاده از مشتقات رسمی و مثال‌های عددی گویا، نشان می‌دهد که نه تنها بیمه‌نامه‌های زندگی مرتبط با واحد با حداقل پرداخت تضمینی قادر به انجام این کار هستند. برعکس، ساده‌ترین محصولاتی که سرمایه‌گذار می‌تواند در کنار هم قرار دهد، گاهی اوقات نتایج بهتری به دست می‌آورد، اگر توزیع سرمایه در سراسر پرتفوی بهینه شده و بر اساس آن تنظیم شود.

Spätestens seit der Einführung der Riester-Rente sind fondsgebundene Lebensversicherungen nicht mehr aus der Palette der Anlageprodukte wegzudenken. Doch wie rentabel sind diese Anlagen wirklich? Und sind sie geeignet, den privaten Lebensabend abzusichern?

Frank Müller vergleicht verschiedene Kombinationen aus Fondsanlagen und Lebensversicherungen. Ziel ist, dem Anleger eine möglichst hohe Mindestrendite zu garantieren. Dabei soll einerseits das verbleibende Restrisiko begrenzt, andererseits die angestrebte Rendite auch für den Fall eines vorzeitigen Todes abgesichert werden. Der Autor zeigt anhand formaler Ableitungen und illustrativer Zahlenbeispiele, dass nicht nur fondsgebundene Lebensversicherungen mit garantierter Mindestauszahlung hierzu in der Lage sind. Vielmehr erzielen einfachste, durch den Anleger zusammenstellbare Produkte teilweise bessere Ergebnisse, sofern die Aufteilung des Kapitals auf das Portfolio entsprechend optimiert und angepasst wird.