Managerial Discretion and Performance in China: Towards Resolving the Discretion Puzzle for Chinese Companies and Multinationals

​ادبیات نظری و تجربی تا به امروز نتوانسته‌اند به اجماع برسند که آیا اعطای اختیارات مدیریتی بیشتر به مدیران منجر به افزایش، نه تغییر یا کاهش عملکرد سازمانی می‌شود (معمای اختیار). هدف این کتاب ایجاد پلی بین این نتایج متناقض با ترکیب نظریه عامل اصلی، نظریه مباشرت و تئوری اختیار مدیریت در یک مدل جدید تأیید شده تجربی است. این مطالعه با استفاده از نمونه‌ای نماینده از مصاحبه‌های «دوسوکور» با مدیران 467 شرکت در چین و استفاده از مدل‌سازی مسیر حداقل مربعات جزئی (PLS)، یک علت بالقوه پازل اختیاری را شناسایی می‌کند: شکست ادبیات موجود در توضیح جزئیات. به نحوی که مدیران از اختیار خود استفاده کنند. این امر پیامدهای گسترده ای را برای تحقیقات نظری و تجربی و همچنین توصیه های عملی برای مدیریت مدیران در شرکت های چند ملیتی و چینی ایجاد می کند.

​The theoretical and empirical literature to date has fallen short of reaching a consensus as to whether granting more managerial discretion to managers tends to enhance, not alter or diminish organizational performance (the discretion puzzle). This book aims to build a bridge between these contradictory results by synthesising principal-agent theory, stewardship theory, and managerial discretion theory into a new empirically-validated model. Using a representative sample of 'double-blind' interviews with managers of 467 firms in China and applying partial least squares path modelling (PLS), the study identifies a potential cause of the discretion puzzle: the failure of the extant literature to account for granularity in the way that managers use their discretion. This generates far-reaching implications for theoretical and empirical research as well as practical recommendations for managing managers in multinationals and Chinese companies.