Entwicklungs- und Bewegungsphysiologie der Pflanze

«اصیل‌ترین هدف» گیاه‌شناسی این است که «ساده‌ترین و مطمئن‌ترین ویژگی‌های اساسی فیزیولوژی عمومی موجودات را ترسیم کند و در نتیجه سهم بسزایی در توسعه پایه‌های این جالب‌ترین و شاید مهم‌ترین علم داشته باشد». ". SCHLEIDEN, M. J.: Principles of Scientific Botany, 1849. بالقوه خفته. . . . در متنوع ترین گونه های جنو • پروتوپلاست توانایی برای تمام اشکال خاص. با پیشرفت توسعه و پیشرفت تقسیم کار، عملکردهای فردی با وضوح بیشتری نمایان می شود. . . بنابراین مطالعه چنین فرآیندهای تخصصی از اهمیت بالایی برخوردار است و ابزار بسیار مهمی برای نفوذ به مکانیسم پروتوپلاست است. PFEFFER, W.: Plant physiology, 2nd edition!, 1897. با این سخنان SCHLEIDEN، مدافع موفق تحقیقات استقرایی در گیاه شناسی، و PFEFFER، استاد نه چندان موفق در استفاده از این روش، قصد کار من مشخص شد. . بنابراین تمرکز این کتاب نباید در گردآوری حقایق باشد، بلکه باید در تلاش برای پردازش حقایق باشد تا نشان دهد مطالعه روند رشد و حرکت گیاهان در حل مسائل اساسی همه تحقیقات فیزیولوژیکی چه نقشی دارد. فیزیولوژی اخیر بیشتر و بیشتر نشان داده است که کلمات PFEFFER چقدر مناسب هستند. ما می‌توانیم از متنوع‌ترین پدیده‌ها شروع کنیم و در عین حال در همه جا با همان فرآیندهای اساسی در سلول‌ها مواجه شویم. برای تعیین این فرآیندهای اولیه زندگی، ما نه تنها یک سلول، بلکه متنوع‌ترین سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌های گونه‌های گیاهی و جانوری متعدد را مطالعه می‌کنیم. .

Der Botanik "edelster Bernf" ist es, "der allgemeinen Physiologie der Organismen die einfachsten und sichersten Grundzüge vorzuzeichnen und so einen wesentlichen Beitrag zum Ausbau des Fundaments dieser interessantesten und vielleicht auch wichtigsten Wissenschaft zu liefern". SCHLEIDEN, M. J.: Grundzüge der wissenschaftlichen Botanik, 1849. Potentiell schlummert. . . . in den verschiedensten Spezies des Genu• Protoplast die Fähigkeit zu aller besonderen Gestaltung. Mit der fortschreiten­ den Entwicklung und Arbeitsteilung treten dann einzelne Funktionen deut­ licher hervor . . . Das Studium solcher spezialisierter Prozesse ist deshalb von eminenter Bedeutung und ein sehr wichtiges Werkzeug für das Eindringen in das Getriebe des Protoplasten. PFEFFER, W.: Pflanzenphysiologie, 2. Auf!., 1897. Mit diesen Worten ScHLEIDENs, des erfolgreichen Verfechters induk­ tiver Forschung in der Botanik, und PFEFFERs, des nicht minder erfolg­ reichen Meisters in der Handhabung dieser Methode, sei die Absicht meiner Arbeit gekennzeichnet. So soll denn das Schwergewicht dieses Buches nicht in der Zusammenstellung von Tatsachen liegen, sondern in dem Versuch zur Verarbeitung der Tatsachen, um zu zeigen, welcher Anteil dem Studium pflanzlicher Entwicklungs- und Bewegungsvorgänge an der Lösung der Grundprobleme jeder physiologischen Forschung zukommt. Die neuere Physiologie hat immer mehr gezeigt, wie treffend jene Worte PFEFFERs sind. Wir können von den verschiedensten Erscheinungen ausgehen und stoßen doch überall wieder auf die gleichen Grundvorgänge in den Zellen. Zur Ermittlung dieser elementaren Lebensprozesse studieren wir trotzdem nicht nur eine Zelle, sondern die verschiedenartigsten Zellen, Gewebe und Organe zahlreicher Pflanzen- und Tierarten, so im Sinne der Worte PFEFFERs immer neue Wege zur Erschließung der Geheimnisse des Protoplasmas findend.