Nierentatigkeit und Wasserhaushalt

وقتی در آغاز قرن شروع به مطالعه فعالیت کلیه کردم، نظریه به اصطلاح ترشح به طور کلی پذیرفته شد که فیلتراسیون در گلومرول را رد می کرد. در آن زمان من شواهدی مبنی بر فیلتراسیون در آنجا ارائه دادم. او مورد توجه قرار نگرفته است. اکنون به تدریج تحت تأثیر CUSHNY که از تهیه ادرار با فیلتراسیون و بازجذب تنها و توسط REHBERG که درمان ریاضی این نوع تهیه ادرار را انجام می داد، این نظریه به تدریج غالب شده است و همچنین شواهدی از فرآیندهای ترشح مانند اوره، اسید اوریک یا سولفات و اخیراً فنل قرمز، پرابرودیل و اسید p-aminohippuric نتوانسته است این نظریه را متزلزل کند، بنابراین فرض فیلتراسیون قوی و بازجذب انتخابی، تقریباً مانند یک عقیده، به عنوان ایده اصلی تولید ادرار از طریق ادبیات انجام می شود. امروز باز هم نمی توانم با این نظر غالب موافق باشم. این نکته که مطابق با ویژگی یک کتاب درسی، نظرات دیگر نیز علاوه بر نظر خود من ارائه می شود، باید مورد تاکید ویژه قرار گیرد. با نظر من که از دیدگاه معمول منحرف است، نمی توان از اظهار احتیاط نسبت به تفسیر سایر نویسندگان اجتناب کرد. من از شما می خواهم که این را به عنوان دست کم گرفتن سخت کوشی، احتیاط و زیرکی سایر محققین و مهارت آنها در به کارگیری طرح های آزمایشی جدید درک نکنید، حتی اگر من در مورد تفسیر آنها احتیاط می کنم. شواهد یافته‌ها در کتاب‌شناسی فهرست شده‌اند تا شما را قادر به جستجوی نسخه‌های اصلی و یافتن اطلاعات بیشتر در ادبیات بکنید.

Als ich am Anfang des Jahrhunderts begann, mich mit der Nierentätigkeit zu beschäftigen, war die sogenannte Sekretionstheorie allgemein anerkannt, welche eine Filtration im Glomerulus leugnete. Damals lieferte ich den Beweis einer Filtration daselbst; er ist unbeachtet geblieben. Nun ist allmählich unter dem Einfluß von CUSHNY, der für die Harnbereitung durch alleinige Filtration und Rückresorption eintrat, und von REHBERG, welcher die rechnerische Behandlung dieser Art der Harnbereitung durchführte, ganz allgemein diese Theorie herr­ schend geworden und auch der Nachweis von Sekretionsprozessen, wie der von Harnstoff, Harnsäure oder Sulfat und in neuerer Zeit von Phenolrot, Perabrodil und p-Aminohippursäure hat diese Theorie nicht erschüttern können, und so geht durch die Literatur die Annahme einer starken Filtration und einer auswählenden Rückresorption, fast wie ein Dogma, als Grundvorstellung der Harnbereitung hindurch. Heute kann ich mich wiederum dieser herrschenden Meinung nicht anschließen. Daß neben der eigenen Auffassung dem Charakter eines Lehrbuches entsprechend auch die anderen Meinungen zur Darstellung gekommen sind, soll aber besonders betont werden. Es kann bei meiner von der üblichen Anschauungsweise abweichenden Meinung nicht ausbleiben, daß ich Bedenken gegen die Auslegung anderer Autoren äußere. Ich bitte das nicht so zu verstehen, als unterschätze ich den Fleiß, die Umsicht und den Scharfblick anderer Untersucher und ihre Geschicklichkeit in der An­ wendung neuer Versuchsanordnungen, auch wenn ich Bedenken gegen ihre Aus­ legung äußere. Die Belege der Befunde sind im Literaturverzeichnis angeführt, um ein Na'ch­ schlagen der Originale und ein Weiterfinden im Schrifttum zu ermöglichen.