Phylogeny of the Primates: A Multidisciplinary Approach

دهه گذشته شاهد موج عظیمی از علاقه به جنبه های مختلف زیست شناسی پستانداران بوده است که تقریباً تمام رشته های علوم زیستی را در بر می گیرد. صرف نظر از اینکه آیا این مطالعات از دیدگاه دیرینه‌شناسی، ریخت‌شناسی، رشد، بیوشیمیایی، عصبی-آناتومیکی یا رفتاری مورد بررسی قرار گرفته‌اند، یکی از مضمون‌های دروغین مورد علاقه مشترک در روابط احتمالی فیلوژنتیکی است که توسط نتایج چنین مطالعاتی پیشنهاد شده است. در برخی موارد، اصول طبقه بندی صحیحی در تفسیر این داده ها رعایت نشده است و این امر موجب شک و تردید بسیاری از تاکسونومیست ها نسبت به اعتبار برخی از روابط تبارشناختی و نتیجه گیری های پیشنهاد شده توسط مطالعات تطبیقی ​​نخستی های زنده شده است. به طور کلی توافق بر این است که سابقه فسیلی به تنهایی بعد زمانی ضروری را برای مشاهده مستقیم تغییرات در ویژگی ها فراهم می کند، اما متأسفانه این سابقه هم از نظر تعداد جنس های ارائه شده و به ویژه در ماهیت ناقص مواد حفظ شده در دسترس محدود است. از سوی دیگر، تجزیه و تحلیل‌های مقایسه‌ای گسترده از ویژگی‌های متعدد در نخستی‌های زنده، علیرغم فقدان بعد زمانی، بینش بیشتری را در مورد روابط احتمالی فیلوژنتیک ارائه کرده است. چنین مطالعاتی در مورد پستانداران فسیلی و زنده به طور قابل توجهی با تجزیه و تحلیل کلادیستی از وضعیت احتمالی اولیه (اجدادی) یا پیشرفته (مشتق شده) هر حالت شخصیت مورد بحث، بر اساس توزیع آنها (و انتوژن، هر جا که ممکن است) در طیف گسترده ای از آنها افزایش می یابد. گونه‌های پستانداران و غیرپریمات‌ها، از جمله سایر پستانداران اتری، کیسه‌داران، تک‌ترمس‌ها و خزندگان.

The past decade has witnessed a tremendous surge of interest in varied aspects of primate biology, encompassing virtually all disciplines of the biological sciences. Regardless of whether these studies have been approached from a paleontological, morphological, developmental, biochemical, neuroanatomical, or behavioral point of view, one under­ lying theme has been a common interest in the possible phylogenetic relationships suggested by the results of such studies. In some cases, sound taxonomic principles have not been followed in the interpretation of these data, and this has led to skepticism among many taxonomists with regard to the validity of some of the genealogical relationships and conclusions suggested by comparative studies of living primates. It is generally agreed that the fossil record alone provides the essential time dimension for directly observing changes in characteristics, but unfortunately this record is limited both in the number of genera represented and particularly in the incomplete nature of the available preserved material. On the other hand, extensive comparative analyses of numerous characteristics in living primates have provided additional insight into possible phylogenetic relationships, despite the lack of a time dimension. Such studies of both fossil and living primates are enhanced considerably by a cladistic analysis of the probable primitive (ancestral) or advanced (derived) condition of each character state discussed, based upon their distribution (and ontogeny, wherever possible) in a wide variety of primate and nonprimate taxa, including other eutherian mammals, marsupials, mono­ tremes, and reptiles.