Anxiety Disorders: Psychological and Biological Perspectives

اضطراب یکی از آن اختیاراتی است که همه "می دانند"، اما در نهایت در برابر توصیف ساده عینی مقاومت می کنند. ماهیت پدیده سوبژکتیویته آن است. درست است که رویدادهای فیزیولوژیکی مرتبط با آن به خوبی ثبت شده است: افزایش ضربان نبض و فشار خون، تعریق و غیره، اما هر یک از این پدیده ها ممکن است بخشی از فعالیت بدنی، ترس یا حتی هیجان لذت بخش باشد. آنها نمی توانند به طور کامل احساس تهدید، خطر، فروپاشی، بدخیمی را در مقادیر بیشتر یا کمتر، در محلی سازی بیشتر یا کمتر، با شواهد کم و بیش عینی برای اعتبار آن که مشخصه درد روانی خاصی است که همه ما به عنوان اضطراب می شناسیم، تعریف کنند. دقیقاً موضوع ذهنی اساسی اضطراب و ارتباط آن با طیف عظیمی از تجربه است که تعیین برچسب های تشخیصی کاملاً مشخص از انواعی که دکتر اسپیتزر در فصل طبقه بندی خود با دقت توصیف کرده است را دشوار می کند. فصل او از ترس شدید «اختلالات هراس» تا وحشت پراکنده محیطی که قبلاً «آگورافوبیا» نامیده می‌شد (و هنوز در استفاده روزمره از بسیاری از کلینیک‌ها به آن می‌گویند) و به کلاس فوبیا با برچسب "فوبیاهای اجتماعی" ادغام نمی شود. او همچنین به "فوبیاهای ساده" می پردازد که شاید به آسانی از بین انواع مختلف اضطراب نامگذاری شده اند.

Anxiety is one of those entltles which everyone "knows", but which ultimately resists simple objective description. The essence of the phenomenon is its subjectivity. True it has its well documented associated physiological events: the increased pulse rate and blood pressure, sweating, and so on, but each of these phenomena may also be part of physical exertion, fear, or even pleasurable excitement. They cannot fully define the sense of threat, danger, collapse, malignancy in greater or smaller amount, in greater or lesser locali­ sation, with more or less objective evidence for its validity that characterises the particular psychological pain we all recognize as anxiety. It is precisely the essential subjectivity of anxiety and its association with an enormous range of experience that makes it difficult to assign to it well-defined diagnostic labels of the kinds so carefully described by Dr. Spitzer in his chapter on classification. His chapter ranges from the extreme dread of "Panic Disorders", to the diffuse terror of the environment which used to be labelled "Agoraphobia" (and is still so called in the day to day pragmatic usage of many clinics) and is not assimilated to the class of phobias with the label "Social Phobias". He also addresses the "Simple Phobias" which are perhaps the most readily labelled of the many varieties of anxiety.