Microvascular Corrosion Casting in Scanning Electron Microscopy: Techniques and Applications

روش های مختلفی برای نشان دادن عروق اندام های مختلف در انسان و گونه های دیگر استفاده شده است. بسیاری از تلاش‌ها برای ارزیابی ساختار دقیق ریزآنژیومعماری سیستم‌های اندام بی‌ثمر باقی ماندند، برخی دیگر بحث‌برانگیز بودند. توسعه میکروسکوپ الکترونی در دهه 30 چشم اندازهای جدیدی را در تحقیقات سیستم های ریز عروقی باز کرد. میکروسکوپ الکترونی عبوری یک دید دوبعدی از سیستم میکروسیرکولاتوری در بزرگنمایی‌های بالاتر ارائه می‌کند، با این حال، استانداردسازی آن به‌طور غیرضروری به تعویق افتاد. استفاده از متیل متاکریلات و ترکیبات مربوط به آن برای بدست آوردن ماکت بسترهای عروقی و مطالعه آنها در میکروسکوپ الکترونی روبشی دریچه جدیدی را در تحقیقات میکرومورفولوژیکی گشود. برای اولین بار، تجزیه و تحلیل تصویر سه بعدی از سیستم عروقی امکان پذیر شد. روش ریخته گری خوردگی میکروواسکولار در عین حال توجه بسیاری از دانشمندان معاصر را به خود جلب کرده است. کاربرد آن برای مشکلات پزشکی و بیولوژیکی، استفاده از آن را به عنوان یک روش معمول برای تحقیقات میکروواسکولار توجیه می کند. اولین محققینی که از این روش استفاده کردند، یا بر جزئیات روش شناختی تمرکز کردند یا به میکروآناتومی طبیعی اندام ها پرداختند. مزایای این روش در نشان دادن الگوهای میکروواسکولار پاتولوژیک نیز مشهود است.

Several methods have been used to demonstrate the vasculature of different organs in man and other species. Many attempts to evaluate the precise microangioarchitecture of organ systems remained unproductive, others were controversial. The development of electron microscope in thirties opend new perspectives in researching microvascular systems. Transmission electron microscopy provided a two-dimensional view on microcirculatory system at higher magnifications, however, its standardization was delayed unnecessarily. The use of methyl methacrylate and related compounds for obtaining replicas of vascular beds, and their study in scanning electron microscope opened a new window in micromorphological research. For the first time, a three-dimensional image analysis of the vascular system was possible. The microvascular corrosion casting method has meanwhile attracted the interest of many contemporary scientists. Its application to medical and biological problems justify it to be used as a routine method for microvascular investigations. The first investigators who used this method, focused either on methodological details or they dealt with the normal microanatomy of organs. The advantages of this method in demonstrating pathological microvascular patterns are also evident.