Fire in South African Mountain Fynbos: Ecosystem, Community and Species Response at Swartboskloof

اکولوژیست ها به طور فزاینده ای به وظیفه رسیدگی به مشکلات تخریب محیط زیست کشیده می شوند. از آنها انتظار می رود راه حل هایی بیابند که منجر به استفاده پایدار از منابع در سراسر جهان شود. با انجام این کار، استحکام علم به طور فزاینده ای اهمیت می یابد و مشکل برون یابی نتایج تحقیقات انجام شده در محدوده جغرافیایی نسبتاً محدودی به طور فزاینده ای برجسته می شود. یک رویکرد برای توسعه یک بوم‌شناسی قوی در سطح جهانی شامل مطالعات تطبیقی ​​بین قاره‌ای رسمی است که معمولاً بر روی مسئله همگرایی اکولوژیکی متمرکز است. این مطالعات برای آزمایش این پیش‌بینی انجام می‌شوند که عوامل فیزیکی و سایر عوامل محیطی مشابه در نقاط مختلف جهان، از طریق تأثیرات انتخابی خود، باعث ایجاد اکوسیستم‌هایی می‌شوند که ویژگی‌های ساختاری و عملکردی مشترکی دارند. اگر این درست باشد، قدرت پیش‌بینی بوم‌شناسی توسعه‌یافته در چنین چارچوبی باید برای حل مشکلات مشابه در جاهای دیگر چنین بیوم‌ها کافی باشد. سابقه طولانی چنین رویکردی در اکوسیستم‌های نوع مدیترانه‌ای وجود دارد که در مجموعه‌ای از مجلدات و مقالات علمی همراه آن‌ها با کتاب دی کاستری و مونی (1973) مستند شده است.

Ecologists are increasingly being drawn into the task of addressing problems of environmental degradation. They are expected to find solutions that will lead to sustainable resource use throughout the world. In doing so, the robustness of the science becomes increasingly important, and the problem of extrapolating the results of research conducted within what is usually a relatively limited geographical scope is increasingly highlighted. One approach to developing a globally robust ecology involves more or less formal intercontinental comparative studies, usually focused on the question of ecological convergence. These studies are directed at testing the prediction that similar physical and other environmental factors in different parts of the world, through their selective influences, will give rise to ecosystems which share com­ mon structural and functional features. Should this be true, the predictive power of ecology developed within such a framework should be sufficient to solve similar problems elsewhere in such biomes. There is a long history of such an approach in mediterranean­ type ecosystems, documented in a series of volumes and their accompanying scientific papers beginning with that of Di Castri and Mooney (1973).