Advances in Bioclimatology 1

غلظت دی اکسید کربن اتمسفر در سطح جهان از حدود 280 پی پی ام قبل از انقلاب صنعتی (پیرمن 1988) به حدود 353 پی پی ام در سال 1990 افزایش یافته است. این افزایش، و ادامه افزایش با نرخ حدود 1.5 پی پی ام در سال، عمدتاً به دلیل فسیل است. سوزاندن سوخت، احتمالاً باعث تغییر در آب و هوا، بهره وری اولیه پوشش گیاهی زمینی (مدیریت شده و مدیریت نشده)، و در درجه جداسازی خالص CO اتمسفر به شکل آلی می شود. نقش کمی دومی در تضعیف افزایش غلظت CO اتمسفر خود یک عنصر مهم اما نامشخص از مدل‌های جهانی چرخه کربن است که برای پیش‌بینی افزایش‌های آتی غلظت CO در جو مورد نیاز است. در تجربه من در کارگاه‌ها و سایر گردهمایی‌های چند رشته‌ای، بحث در مورد این موضوع در میان گروه‌های مختلف دانشمندان مانند بیوکلیماتولوژیست‌ها، فیزیولوژیست‌های گیاهی، بیوژئوشیمی‌دانان و اکولوژیست‌ها مطرح می‌شود. فیزیولوژیست‌های غلظت گیاه اغلب تحت تأثیر تأثیر مثبت CO 2 بالاتر بر رشد گیاه در محیط‌های کنترل‌شده آزمایشی قرار می‌گیرند و استدلال می‌کنند که این حداقل تا حدی در مزرعه برای بسیاری از گونه‌ها و جوامع بیان می‌شود.

Atmospheric carbon dioxide concentration has increased globally from about 280 ppm before the Industrial Revolution (Pearman 1988) to about 353 ppm in 1990. That increase, and the continuing increase at a rate of about 1.5 ppm per annum, owing mainly to fossil fuel burning, is likely to cause change in climate, in primary productivity of terrestrial vegetation (managed and unmanaged), and in the degree of net sequestration of atmospheric CO into organic form. The quantitative role 2 of the latter in attenuating the increase in atmospheric CO concentration itself is 2 an important but uncertain element of the global carbon-cycle models that are required to predict future increases of atmospheric CO concentration. 2 In my experience in workshops and other multidisciplinary gatherings, argument arises in discussion of this topic among different groups of scientists such as bioclimatologists, plant physiologists, biogeochemists and ecologists. Plant concentration physiologists are often impressed by the positive effect of higher CO 2 on plant growth under experimental controlled environments and argue that this would be at least partly expressed in the field for many species and communities.