Vegetation Dynamics of Mongolia

مغولستان یک کشور محصور در خشکی وسیع است که توسط نیروهای زمین ساختی به سمت شمال کج شده است و آب و هوای شدید قاره ای را تجربه می کند. جریان های باد حامل رطوبت کمیاب هستند به طوری که زمین در محیط خود پستی و بلندی های گسترده ای داشته است. از نظر فرهنگی، مردم عمدتاً عشایری هستند و برای قرن‌ها توسط اقتصادی مبتنی بر چرای دام‌های خانگی زندگی می‌کردند. ضرب‌المثلی وجود دارد که می‌گوید: «همانطور که دماغ‌ها می‌روند، مغولستان هم می‌رود»، به بینی‌های اهلی‌شده چرای گوسفند، بز، شتر، یاک یا اسب و ونگل‌های وحشی مانند غزال اشاره دارد. استپ های وسیع بدون حصار مغولستان، پوشش گیاهی را برای چرا فراهم می کند. با چنین افراطی در آب و هوا، واضح است که پوشش گیاهی باید انعطاف پذیر و پویا باشد تا بتواند با دستورات محیط های بسیار خشن خود کنار بیاید. مشخصات گرده از دریاچه ها، ماکروفسیل های گیاهی و سایر داده ها در 15000 سال گذشته، ماهیت پویای پوشش گیاهی مغولستان را نشان می دهد. در حال حاضر جامعه مغولستان توسعه اقتصادی زیادی را تجربه می کند که توسط انسان هدایت می شود که فشار بر پوشش گیاهی آن را افزایش می دهد. قوانین بزرگ Khural در سال 1995 با ایجاد گسترده ذخیره‌گاه‌ها و پارک‌های ملی به شدت به چنین نگرانی‌های زیست‌محیطی پرداخت. اما تلاش و هوشیاری مستمر باید صرف شود تا اطمینان حاصل شود که جامعه مغولستان همچنان با پوشش گیاهی خود حفظ خواهد شد. این کتاب کارهایی مانند حفظ و احیای تنوع گیاهی در اکوسیستم‌های مختلف را برجسته می‌کند و توصیه‌هایی برای حفظ پایه گیاهی جامعه عشایری مغولستان ارائه می‌کند.

Mongolia is an expansive land-locked country, tilted by tectonic forces to the North, that experiences extremes of continental climate. Moisture-carrying wind currents are scarce so that the land has extended highs and lows in its environment. Culturally the people are mostly nomadic, having been sustained for centuries by an economy based on domestic livestock grazing. There is a saying that, `As the noses go, so goes Mongolia', referring to the domesticated grazing noses of sheep, goats, camels, yaks or horses, and wild ungulates such as gazelles. The vast fenceless steppes of Mongolia furnish the vegetation for grazing. With such extremes in climate it is clear that the vegetation must be resilient and dynamic to cope with the dictates of its extremely harsh environments.
Pollen profiles from lakes, plant macrofossils and other data over the last 15,000 years show the dynamic nature of Mongolian vegetation. Currently Mongolian society is experiencing much human-driven economic development which increases pressure on its vegetation. The Great Khural Laws of 1995 forcefully addressed such environmental concerns with the expanded establishment of National Reserves and Parks. But continued effort and vigilance must be expended to insure that Mongolian society will continue to be sustained by its vegetation. This book highlights work such as conserving and restoring plant diversity in various ecosystems and makes recommendations for sustaining the vegetation basis of the nomadic Mongolian society.