Microbiology of Extreme Soils

کمک‌های من شبنم‌ها و باران‌هایی هستند که این خاک خشک را سیراب می‌کنند، و چه حاصلخیزی در خود خاک است که در بیشتر موارد لاغر و تأثیرگذار است. – هنری دیوید ثورو، والدن پاند نگرانی‌هایی که ثورو در مورد لوبیاهای خود داشت، برای آن‌هایی که با باغبانی با وجدان مشابه در صحرای آتاکاما یا در سیاره مریخ مواجه می‌شد، جایی که شبنم‌ها نادر یا یخ زده و باران‌ها بسیار نادر است، نبود. یا کلا غایب با این حال، ما در زمانی زندگی می‌کنیم که درک تفاوت‌ها و شباهت‌های میان خاک‌ها (یا سنگ‌لیت: هنوز هیچ ماده آلی در مریخ شناسایی نشده است!) می‌تواند چشم‌اندازی از حیات در اساسی‌ترین سطح آن ارائه دهد: سطح میکروبیولوژی. میکروب ها بهترین شیمیدانان زمین و خارق العاده ترین مهندسان شیمی هستند. آنها فراتر از شیمی محض، ترفندهایی با الکترون ها می شناسند که هر طراح تراشه سیلیکون ولی را از غرور سرخ می کند. و با این حال اندازه و ارتباط آنها با غذای انسان (خوب) و بیماری (بد) برای بیش از یک قرن جایگاه اصلی آنها را در تبدیل زمین به سیاره ای قابل سکونت برای انسان ها پنهان کرده است. یکی از جالب‌ترین جنبه‌های این کتاب این است که آن شیمیدان‌هایی که در یکی از مهمترین زیستگاه‌هایشان مشغول به کار هستند به ما نشان داده می‌شود. خاک ها هم محیطی فراگیر در سیاره ما هستند و هم یکی از مهم ترین (حتی پربارترین!) زیستگاه ها با توجه به بقای انسان.

My auxiliaries are the dews and rains which water this dry soil, and what fertility is in the soil itself, which for the most part is lean and effete. – Henry David Thoreau, Walden Pond The concerns that Thoreau had about his beans were nothing to those that would face a similarly conscientious gardener in the Atacama Desert or on the planet Mars, where dews are rare, or frozen, and rains are extremely rare – or absent al- gether. Yet we live in a time when an appreciation of the differences and simila- ties among soils (or regolith: no organics detected on Mars, as yet!) can provide a perspective on life at its most fundamental level: that of microbiology. Microbes are the Earth’s finest chemists, and most prodigious chemical engineers. Beyond pure chemistry, they know tricks with electrons that would make any Silicon Valley chip designer blush with pride. And yet their size and association with human food (good) and diseases (bad) has for more than a century obscured their essential place in making the Earth a habitable planet for humans. One of the most interesting facets of this book is that we are shown those chemists at work in one of their most important habitats. Soils comprise both a pervasive environment on our planet and one of the most important (even most fruitful!) of habitats with respect to human survival.