Development of Antibody-Based Therapeutics: Translational Considerations

راهبردهای ترجمه‌ای برای توسعه درمان‌های مبتنی بر آنتی‌بادی باید به درک رابطه بین «دوز واحد» و «اثر واحد» با توجه به اثرات مفید و مضر از مراحل اولیه توسعه اجازه دهند. جریان اطلاعات از مراحل بعدی به مراحل اولیه توسعه باید فرصت هایی را برای تسهیل انتخاب داروهای جدید و نسل بعدی کاندیداهای مؤثرتر فراهم کند. انتخاب و ارزیابی بیومارکرهای مرتبط در توسعه اولیه پیش بالینی در مدل‌های حیوانی «مرتبط» باید امکان شناسایی خطرات بالقوه برای انسان و ایجاد استراتژی‌های دوز ایمن First-In-Human (FIH) را فراهم کند. از این رو، ادغام دانش با توجه به خواص آنتی ژن هدف مانند توزیع آنتی ژن، مشخصات بیان، خواص جنبشی، فارماکولوژی هدف، ایزوفرم های آنتی ژن و افزونگی فارماکولوژیک در سلامت و بیماری، و همچنین معیارهای طراحی آنتی بادی، مانند ایزوتیپ آنتی بادی، میل ترکیبی، PK /PD و ایمنی یک ضرورت حیاتی برای طراحی استراتژی های ترجمه موثر است. علاوه بر این، این عوامل ویژگی‌های تمایز حیاتی را برای آنتی‌بادی‌های نسل بعدی ارائه می‌کنند و فناوری‌های جدید در تولید آنتی‌بادی‌های برتر زیستی برای ورود به بازار مؤثر هستند. این کتاب بسیاری از ملاحظات مهم لازم برای طراحی استراتژی‌های ترجمه مؤثر را در طول توسعه درمان‌های مبتنی بر آنتی‌بادی بررسی می‌کند.

Translational strategies for development of antibody-based therapeutics should allow understanding of the relationship between the ‘unit dose’ and ‘unit effect’ with respect to both beneficial and deleterious effects from early stages of development. The flow of information from later to earlier stages of development should provide opportunities to facilitate selection of more effective novel and next-generation drug candidates. Selection and evaluation of relevant biomarkers in early preclinical development in "relevant" animal models should allow for identifying potential risks to humans and establishing safe First-In-Human (FIH) dosing strategies. Hence, integration of knowledge with respect to target antigen properties such as antigen distribution, expression profile, kinetic properties, target pharmacology, antigen isoforms and pharmacological redundancy in health and disease, as well as antibody design criteria, such as antibody isotype, affinity, PK/PD and safety is a critical necessity for the design of effective translational strategies. Additionally, these factors will further offer critical differentiating characteristics for next-generation antibodies, and novel technologies prove instrumental in generation of biosuperior antibody candidates for market entry. This book will examine many important considerations necessary for the design of effective translational strategies during the development of antibody-based therapeutics.