Domain Modeling-Based Software Engineering: A Formal Approach

رویکردهای زیادی برای افزایش بهره وری و قابلیت اطمینان نرم افزار پیشنهاد شده است. این رویکردها معمولاً به سه دسته تقسیم می شوند: رویکرد مهندسی، رویکرد رسمی و رویکرد مبتنی بر دانش. سود بهینه در بهره وری نرم افزار را نمی توان در صورتی به دست آورد که تنها بر یکی از این رویکردها تکیه کند. بنابراین، ادغام رویکردهای مختلف نیز به یک حوزه اصلی تحقیق تبدیل شده است.
اگر دو معیار زیر را برآورده نکند، نمی توان گفت که هیچ رویکردی کامل نیست. اولا، یک رویکرد خوب باید از چرخه عمر کامل توسعه نرم افزار پشتیبانی کند. ثانیا، یک رویکرد خوب باید از توسعه نرم افزار در مقیاس بزرگ برای استفاده واقعی در بسیاری از حوزه های کاربردی پشتیبانی کند. از چنین رویکردی می توان به رویکرد پنج در یک اشاره کرد.
نویسندگان این کتاب در هشت سال گذشته تحقیقاتی را در زمینه مهندسی نرم افزار مبتنی بر دانش انجام داده اند که هدف نهایی آن ایجاد الگویی برای مهندسی نرم افزار است که نه تنها سه رویکرد ذکر شده در بالا را ادغام می کند، بلکه همچنین دو معیاری را که رویکرد پنج در یک بر آن استوار است برآورده می کند. دامنهمهندسی نرم افزار مبتنی بر مدل سازی: یک رویکرد رسمی نتایج این تحقیق را بررسی می کند.
مهندسی نرم‌افزار مبتنی بر مدل‌سازی دامنه: یک رویکرد رسمی برای محققان مهندسی نرم‌افزار مبتنی بر دانش، دانشجویان و مدرسان علوم کامپیوتر و مهندسان نرم‌افزاری که در مقیاس بزرگ کار می‌کنند مفید خواهد بود. پروژه های توسعه نرم افزار هستند و می خواهند از روش های توسعه مبتنی بر دانش در کار خود استفاده کنند.

Many approaches have been proposed to enhance software productivity and reliability. These approaches typically fall into three categories: the engineering approach, the formal approach, and the knowledge-based approach. The optimal gain in software productivity cannot be obtained if one relies on only one of these approaches. Thus, the integration of different approaches has also become a major area of research.
No approach can be said to be perfect if it fails to satisfy the following two criteria. Firstly, a good approach should support the full life cycle of software development. Secondly, a good approach should support the development of large-scale software for real use in many application domains. Such an approach can be referred to as a five-in-one approach.
The authors of this book have, for the past eight years, conducted research in knowledge-based software engineering, of which the final goal is to develop a paradigm for software engineering which not only integrates the three approaches mentioned above, but also fulfils the two criteria on which the five-in-one approach is based. DomainModeling- Based Software Engineering: A Formal Approach explores the results of this research.
Domain Modeling-Based Software Engineering: A Formal Approach will be useful to researchers of knowledge-based software engineering, students and instructors of computer science, and software engineers who are working on large-scale projects of software development and want to use knowledge-based development methods in their work.