Economic Diplomacy: Die Ökonomisierung der amerikanischen Außenpolitik unter Präsident Clinton 1993–1996

\"این اقتصاد است، احمق!\" - این شعار سیاسی داخلی بود که بیل کلینتون با آن توانست نظر رای دهندگان را در سال 1992 جلب کند. در سیاست خارجی نیز رئیس جمهور جدید مدعی سازماندهی مجدد رابطه بین اولویت های سیاست امنیتی و اقتصادی شد. از این پس، اهداف اقتصادی باید هسته محاسباتی منافع سیاست خارجی آمریکا را تشکیل دهند. «دیپلماسی اقتصادی» برای تبدیل شدن به اصل راهنمای سیاست خارجی جدید مطرح شد و امنیت ملی به عنوان امنیت اقتصادی دوباره تعریف شد. این کتاب بررسی می کند که آیا چنین تغییر اساسی در سیاست خارجی آمریکا واقعاً پشت برچسب \"دیپلماسی اقتصادی\" قرار دارد یا خیر. تمرکز روی سه سوال است: ویژگی های اصلی برنامه سیاست خارجی کلینتون چه بود؟ ایده ها و الگوهای ادراکی در پس مفهوم «دیپلماسی اقتصادی» چه بود؟ کلینتون تا چه اندازه توانست ایده های خود را در فرآیند تصمیم گیری سیاست خارجی و در سیاست خارجی عملیاتی به اجرا درآورد؟

"It's the economy, stupid!" - das war der innenpolitische Slogan, mit dem Bill Clinton 1992 die Wähler für sich gewinnen konnte. Auch in der Außenpolitik erhob der neue Präsident den Anspruch, das Verhältnis zwischen sicherheits- und wirtschaftpolitischen Prioritäten neu zu ordnen. Ökonomische Ziele sollten von nun an den Kern des außenpolitischen Interessenkalküls der USA bilden. "Economic Diplomacy" wurde zum Leitbild einer neuen Außenpolitik erhoben, nationale Sicherheit als ökonomische Sicherheit neu definiert. Das Buch untersucht, ob hinter dem Label "Economic Diplomacy" tatsächlich ein solch fundamentaler Wandel der amerikanischen Außenpolitik steht. Drei Fragen stehen im Mittelpunkt: Welches waren die Grundzüge der außenpolitischen Agenda Clintons? Was waren die Ideen und Wahrnehmungsmuster hinter dem Konzept der "Economic Diplomacy"? Inwieweit konnte Clinton seine Vorstellungen im außenpolitischen Entscheidungsprozeß und in der operativen Außenpolitik in die Praxis umsetzen?