Biomechanics of Diarthrodial Joints: Volume I

فرهنگ عامه تاریخی نشان می دهد که آسکلپیوس (حدود 900 سال قبل از میلاد)، اولین پزشک غربی یونان باستان، بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های روماتیسمی 1 مفصل را معالجه می کرد. بعدها، بقراط (حدود 400 سال قبل از میلاد) که ادعا می کرد از آسکلپیوس آموخته بود، اصطلاح آرتریت را در مورد بیماری های مفصلی به کار برد: «وقتی بیماری آرتریت رخ می دهد، التهاب و درد حاد به مفاصل بدن حمله می کند ... ". در واقع، قدمت بیماری مفصل آرتریت به دوران باستان بسیار دورتر از Asklepios است. بسیاری از انسان شناسان مدرن به بیماری دژنراتیو مفصلی در فسیل های انسان نئاندرتال (archanthropus europeus petraloniensis) و حتی در فسیل دایناسورها اشاره کرده اند. مطالعات علمی جدیدتر در مورد مفاصل به کار آناتومیست بزرگ انگلیسی هانتر برمی گردد که "ساختار و بیماری های غضروف مفصلی" را در معاملات فلسفی لندن در سال 1743 نوشت. این تصور که آرتروز ناشی از فرسودگی غضروف است. مشاهدات بافت شناسی پزشک آلمانی اکر در سال 1843 به میزان زیادی مستند شد. این ایده بیشتر توسط پومر (1927) پشتیبانی شد که احساس می کرد تنش های مکانیکی نقش مهمی در شروع و انتشار ضایعات غضروفی ایفا می کند که منجر به آرتروز می شود. همین نتیجه توسط کارشناسان برجسته گردآوری شده در کارگاه آموزشی مؤسسه ملی بهداشت 3 که در سال 1986 برگزار شد، به دست آمد.

Historical folklore indicates that Asklepios (circa 900 BC), the fir~t western doctor of ancient Greece, treated many patients with rheumatic diseases of 1 joints ,2. Later, Hippocrates (circa 400 BC), who claimed to have learned from Asklepios, used the term arthritis in reference to joint diseases: "When the disease of arthritis strikes, acute inflammation and pain attacks the joints of the body ... ". Indeed, arthritic joint disease dates much farther back into antiquity than Asklepios. Many modern anthropologists have noted degenerative joint disease in the fossils of Neanderthal man (archanthropus europeus petraloniensis) and even in those of dinosaurs. More recent scientific studies on joints date back to the work of the great English anatomist Hunter who wrote "The Structure and Diseases of Articular Cartilage" in the Philosophical Transactions of London in 1743. The notion that osteoarthritis results from the wearing away of cartilage was copiously documented by the histological observations of the German physician Ecker in 1843. This idea was further supported by Pommer (1927) who felt that mechanical stresses played important roles in the initiation and propagation of cartilage lesions leading to osteoarthritis. This same conclusion was reached by the assembled distinguished experts at a National Institutes of Health Workshop 3 held in 1986 .