Magnetic Particle Inspection: A practical guide

در طول سال‌هایی که این کتاب برای اولین بار در سال 1993 منتشر شد، پیشرفت‌های بسیار کمی در فناوری بازرسی ذرات مغناطیسی صورت گرفته است، جدای از پیشرفت‌هایی در ابزار دقیق که اندازه‌گیری مقادیر اوج جریان‌های متغیر زمانی را عملی کرده است. تغییرات عمده ناشی از بهداشت و ایمنی و نگرانی های زیست محیطی است. این شامل مواد شیمیایی و قرار گرفتن پرسنل در معرض میدان های الکترومغناطیسی هوا و امواج بلند فرابنفش (UY.A) است. تغییرات در مقبولیت برخی از هیدروکاربن های هالوژنه فرار که منجر به ممنوعیت 1، 1، 1 تیکلرواتان در سال 1995 شد، در سال 1993 مشهود بود. اکنون به مرحله‌ای رسیده‌ایم که آثار این بحث‌ها در چند سال آینده آشکار خواهد شد. نگرانی در مورد قرار گرفتن پرسنل در معرض میدان های الکترومغناطیسی موجود در هوا برای چندین سال جاری بوده است، همانطور که بحث در مورد اثرات امواج بلند ماوراء بنفش (UY.A) بر پوست انسان نیز وجود داشته است. توصیه‌هایی در مورد حداکثر قرار گرفتن در معرض مجاز در طول دوره‌های زمانی با هر دوی این پدیده‌ها ارائه شده است و بی‌تردید اساس قوانین آینده در این مورد را تشکیل خواهد داد. تعدادی از مشخصات جدید به ویژه مشخصات EN (اروپایی) و ISO ظاهر شده اند و برخی از آنها هنوز در حال آماده سازی هستند. عموماً تأثیر آنها حداقل خواهد بود زیرا این مشخصات عمدتاً از اسناد موجود نشأت می‌گیرند.

During the years since this book was first published in 1993 there have very few developments in the technology of magnetic particle inspection apart from improvements in instrumentation which has made the measurement of peak values of time varying currents practicable. The major changes have arisen from health and safety and environmental concerns. These involve chemicals and exposure of personnel to air-borne electromagnetic fields and long wave ultraviolet (UY.A). The changes in the acceptability of certain volatile halogenated hydrocar­ bons which led to the banning of 1, 1, 1 thichloroethane in 1995 were evident in 1993. The present discussions concerning the emissions of volatile organic compounds (VOCs) in general was also current and has now reached a stage where the effects of these deliberations will become evident over the next few years. Concerns over the exposure of personnel to airborne electromagnetic fields has been current for some years as has discussions to the effects of long wave ultraviolet (UY.A) on human skin. Recommendations as to maximum permit­ ted exposures over periods of time to both of these phenomena have been put forward and will doubtless form the basis of future legislation on the matter. A number of new specifications have appeared notably EN (European) and ISO specifications and some of these are still in preparation. Generally their impact will be minimal since these specifications are largely derived from existing documentation.